Reflecties over identiteit en additionaliteit

Geplaatst op 21-12-2022 in Actueel.

Terugblik op de najaars-ALV van Prisma

Op 14 december jl. vond de halfjaarlijkse Algemene Ledenvergadering (ALV) van Prisma plaats. Op de ALV is het gebruikelijk om te starten met een bezinnende bijdrage van een spreker. Op deze manier beginnen directeuren en vertegenwoordigers van Prismaleden geïnspireerd en met een verfriste blik aan de bespreking van zaken omtrent de vereniging.

Deze keer was Dr. Sara Kinsbergen uitgenodigd om de aanwezigen iets mee te geven over de rol van Faith Based Organisaties. Kinsbergen is assistent-professor, en hoofd van de AMID van de Radboud Universiteit in Nijmegen. Ze vertelde ons over de identiteit en additionaliteit van de Prismaleden in het veld van ontwikkelingssamenwerking. We waren als Prisma onder de indruk van de kwetsbaarheid die ze durfde te tonen, waardoor haar boodschap helder en duidelijk overkwam én de aanwezige organisaties ook een spiegel voorhield: welke rol heb ik te vervullen?

Ze focuste in haar lezing op een aantal punten die Prisma dicht aan het hart liggen. Sara belichte de toegevoegde waarde die Faith-Based Organisaties kunnen hebben in het werk wat ze doen, een conclusie die Prisma al langer meeneemt in de lobby. Een punt wat ze bijvoorbeeld aangaf was dat er vanuit de identiteit een brug kan ontstaan in ons werk. Die brug is drievoud: door onze identiteit hebben we in Nederland een betrokken achterban, kunnen we de samenwerking aangaan met ideologisch gedreven organisaties in ons werkveld, en op hun beurt hebben die organisaties weer een impact tot in de haarvaten van hun samenlevingen. Dat resulteert in een prachtig netwerk met een kloppend hart van identiteit.

Sara stelde daarbij drie voorwaarden. In de eerste plaats is het belangrijk dat we als Prismaleden onze identiteit durven gebruiken als kompas, om te bepalen wat we doen en waarom we dat doen. Ten tweede moeten we die identiteit gebruiken om de verbinding aan te gaan in tegenstelling tot polariserende bewegingen om ons heen. Als laatste mogen we onze identiteit vasthouden als baken van vertrouwen, om zo onbevooroordeeld gesprekken met anderen aan te gaan en ons werk te mogen doen. Onze initiële gedachten en vooroordelen zijn menselijk en daardoor ook begrijpelijk, maar geef die gedachten een incubatietijd om écht te kunnen luisteren!